Van Sin
ADEPT
Dołączył: 28 Lip 2006
Posty: 263
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Pon 14:05, 06 Lis 2006 Temat postu: Formy Walki |
|
|
Formy walki mieczem
Forma I – Shii-Cho, stanowi podstawę szermierczą każdego Jedi. Jakkolwiek na dłuższą metę ustępuje skutecznością innym Formom, to jednak prawdziwe mistrzostwo tego stylu pozwala osiągnąć status nieprzeciętnego szermierza i skutecznie przeciwstawić się innym, mniej doświadczonym przeciwnikom, czego przykładem może być Kit Fisto. Warto zauważyć, że to prawdopodobnie ten styl został dostosowany do walki biczem świetlnym.
Forma II – Makashi, czyli walka najbardziej zbliżona do fechtunku i szermierki; stylowa, elegancka, zabójcza. Jest to styl niemal bezkonkurencyjny, jeśli chodzi o pojedynki, natomiast nie sprawdza się specjalnie w walce na dystans. Najbardziej znanym mistrzem tej techniki był Hrabia Dooku. Znamienne, że w starożytności istniała Forma zwana Lus-Ma, która była dość powszechna, a polegała mniej więcej na tym samym, co Makashi. Możliwe więc, że była jej wersją rozwojową.
Forma III – Soresu, wymagająca pasywnego, niemal biernego zespolenia z Mocą. Sztuka obronna, blokująca i parująca wszelkie ataki, idealna do odbijania wystrzałów z blasterów, a także, po dłuższym szkoleniu, zdolna wykorzystać błędy w niemal każdym innym stylu na swoją korzyść (może nie licząc Makashi). Największym znanym mistrzem Soresu był Obi-Wan Kenobi.
Forma IV – Ataro, znana także jako Ataru. Styl dynamiczny i skoczny, wykorzystujący szybkość przeciwko sile. Ataro stawia na uniki i celne cięcia, mające zdekoncentrować i unieszkodliwić przeciwnika. Specjalistą od Ataro był mistrz Yoda, wykorzystujący dzięki temu stylowi swoją szybkość i niewielki wzrost, rekompensując jednocześnie relatywnie niewielką siłę fizyczną. Można wyróżnić swego rodzaju styl pośredni między Formą III a Formą IV, czyli Sokan; stawiający na szybkie i ruchliwe cięcia mieczem, jednak bez nacisku na uniki, lecz na parowanie ciosów. Siłą rzeczy Sokan był więc trochę podobny do Soresu, jednak wciąż utrzymujący się jednak w obrębie Ataru. [Niewykluczone, że Ataro również było wersją rozwojową stylu Ataru, wynalezioną przez mistrza Yodę dla optymalnego wykorzystania jego gabarytów. Wtedy Ataru byłaby klasyczną Formą IV, w której specjalizował się między innymi Qui-Gon Jinn]
Forma V - Shien, wymyślona jako agresywny odpowiednik Soresu, stawiający na siłę i ofensywne, szerokie ruchy ostrzem. Shien był bardzo popularny wśród ambitnych i wyróżniających się siłą fizyczną użytkowników Mocy, jako względnie prosty do opanowania dzięki zastąpieniu finezji przez walory fizyczne. Luke Skywalker w walce z Darthem Vaderem używał właśnie stylu Shien. Ponadto wszystko wskazuje na to, że Anakin Skywalker, jeszcze będąc Padawanem, opracował alternatywną wersję Formy V – znaną jako Djem So – i osiągnął w niej mistrzostwo.
Forma VI – Niman, czyli pierwsza z form, która korzysta z dorobku poprzednich pięciu. Niman był w założeniach stylem dyplomatów, wykorzystującym elementy Shii-Cho czy Sokanu, jednak stawiającym przede wszystkim na defensywę. Warto zauważyć, że ostrożne obchodzenie się z mieczem, które charakteryzowało Niman, służyło jako podstawa do walki dwoma mieczami świetlnymi i wielu rycerzy Jedi uczyło się tej techniki, by móc opanować możliwość walki dwoma ostrzami, jednak rzadko kiedy dochodzili w niej do mistrzostwa. Ponadto w wersji na jeden miecz Niman okazał się wysoce nieefektywny, czego dowodem może być fakt, iż nikt z walczących tak rycerzy nie przetrwał Bitwy o Geonosis [Farus-Gama, autorski styl z trylogii „Siedziba Egzekutora”, jest wersją Formy VI, stawiającą na elastyczność kosztem siły, czerpiącą więc bardziej z Ataru, niż z Sokanu. Jest to jednak technika wymyślona przez fana i w dyskusjach o faktach kanonicznych nie może, a nawet nie powinna być używana jako argument.]
Forma VII – Juyo[/color, kolejny styl korzystający z dorobku poprzednich, znany z zażartości i połączenia znanego z Soresu podporządkowania nurtowi Mocy z własnym, wewnętrznym wulkanem emocji, kierującym energią rycerza Jedi. Tym samym Juyo jest stylem niebezpiecznie zbliżającym użytkownika do ciemnej strony i tylko doskonałe szkolenie oraz dyscyplina mogą zapobiec stoczeniu się w otchłań. Warto zauważyć, że Juyo, chociaż najbardziej niebezpieczne, było jednocześnie najczęściej rozwijane i modyfikowane, stało się więc bazą dla kilku dość popularnych technik walki:
- [color=orange]Jar’kai – styl ten można potraktować jako agresywną wersję rozwojową Nimanu na dwa miecze, czerpiącego przede wszystkim z impulsywności użytkownika. Wysoce niebezpieczny dla przeciwników istot władających tą techniką, Jar’kai oferuje zestaw efektownych zastosowań mieczy świetlnych, najczęściej polegających na połączeniu ich w jeden. Asajj Ventress potrafiła połączyć swoje miecze w jeden, podwójny, zaś Ciemny Jedi Boc składał swoją broń w pojedynczą rękojeść o podwójnym ostrzu.
- Trispzest – łącząca zasady Formy VII i powietrznej walki S'kytri, technika ta wykorzystuje przewagę walczącego, jaką jest niewrażliwość na działanie grawitacji. Ciemny Jedi Maw, po odcięciu mu nóg przez Qu Rahna, szkolił się w używaniu Trispzestu.
- Teras Kasi – jakkolwiek nie jest to styl wymyślony bezpośrednio w celu walki na miecze świetlne, to jego założenia zostały przeniesione na grunt filozofii Jedi, czyniąc z tej pochodzącej z Bunduki najbardziej zabójczej techniki walki wręcz w galaktyce jedną z najdoskonalszych odmian Formy VII. Teras Kasi można z powodzeniem stosować przy walce jednym mieczem świetlnym (jak Arden Lyn), ale też stanowi najdoskonalszy znany sposób wykorzystania podwójnego miecza, czego przykładem może być Darth Maul.
- Vaapad – najbardziej znana, najtrudniejsza i najskuteczniejsza odmiana Formy VII, czerpiąca pełnymi garściami zarówno z poprzednich stylów, jak i innych możliwości Juyo. Jej użycie czyni z walczącego niemal niepokonanego przeciwnika i jest skuteczne przy władaniu zarówno jednym ostrzem, jak i dwoma, wiąże się jednak z niebezpieczeństwem pochłonięcia przez ciemną stronę. Z czwórki znanych Jedi, walczących tym stylem, spotkało to właściwie wszystkich: Sorę Bulqa, Depę Bilabę czy Quinlana Vosa. Nawet jej twórca, Mace Windu, nie był wolny od negatywnych emocji, kiedy sięgał po Vaapad. Faktem było jednak, że był wtedy niemal nie do powstrzymania.
[Jest wielce prawdopodobne, że poszczególni Jedi dostosowywali odpowiednie Formy do swoich własnych preferencji czy uwarunkowań fizjologicznych, a także kulturowych. Możliwe, że Jedi z Cerei korzystali z dorobku Shyarn-ado, swojej tradycyjnej techniki walki, a Wookiee łączyli założenia Shienu z pochodzącą z Kashyyyku Wrruushi, nigdzie jednak nie ma o tym wzmianki, więc pomijamy na razie istnienie takich stylów w kanonie.] Forma 0 – wymyślona przez mistrza Felanila Baaksa, forma używania miecza świetlnego bez włączania go. W założeniach technika polegająca bardziej na szukaniu pokojowych rozwiązań i doskonaleniu hartu ducha, niż autentycznej walki na miecze. Jedi, jako strażnicy pokoju i sprawiedliwości w galaktyce, winni znać tę Formę, gdyż pozwala ona na rozwiązywanie konfliktów bez uciekania się do przemocy. Istnieje teoria, że mistrzyni Fey, znana z harmonii ducha i faktu, że nie posiadała miecza świetlnego, była gorącą orędowniczką Formy Zerowej. Poza standardowymi Formami walki Jedi uczyli się też technik walki wręcz bez użycia broni białej, a przynajmniej ich podstaw. Do najbardziej znanych stylów należą wspomniane już Teras Kasi, Dulon, Złamana Brama czy Verdaniańskie „Śliskie Ręce”.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
